Charakterystyczne objawy autyzmu można zaobserwować u dziecka jeszcze przed ukończeniem trzeciego roku życia. Rodzice zauważają nietypowe zachowanie dziecka, które różni się od zachowań jego rówieśników. Z biegiem czasu zaczynają być kojarzone inne osobliwości, co sprawia, że ​​dziecko znacząco różni się od innych dzieci. Nie reagują na swoje imię, zachowują się jakby były głuche, niewiele komunikują, nie nawiązują kontaktu wzrokowego, często są agresywne i nadpobudliwe, mają nietypowe, dość wybredne nawyki żywieniowe, problemy ze snem i wiele innych „znaków”, które je wyróżniają.

Przyczyny autyzmu wciąż nie są znane. W rozwoju choroby bierze udział kilka czynników:

• psychogenne – środowisko, sytuacja społeczna, relacja matka – dziecko
• genetyczne – krewni osób autystycznych mają większe prawdopodobieństwo zachorowania na autyzm, podobnie jak bliźnięta jednojajowe
• odkrycia biologiczne – podwyższony poziom serotoniny i dopaminystwierdzono u wielu autystów, a także u innych pacjentów chorych psychicznie
• czynniki neurologiczne – stwierdzono, że wiele dzieci dotkniętych autyzmem ma upośledzony dopływ krwi do mózgu, więc niektóre części mózgu nie były odpowiednio ukrwione podczas rozwoju. Napady padaczkowe występują również u wielu dzieci autystycznych

Kilka źródeł potwierdza korzystne działanie karnozyny w łagodzeniu objawów u dzieci dotkniętych autyzmem. Po opublikowaniu prac naukowych dr. Michaela Cheza, w sprawie badań nad autyzmem, było ogromne poruszenie. Od 2001 roku wyleczył karnozyną prawie 1000 autystycznych dzieci. Jak stwierdza, w trakcie 8-tygodniowej terapii stan zdrowia 80-90% dzieci uległ poprawie. Poprawa nastąpiła w obszarach komunikacyjnym i społecznym. Podawano 400 mg karnozyny dziennie, bez towarzyszących objawów ubocznych.